მოგვიანებით ჰოფმანმა დააპატენტა 4-AcO-DMT, რომელიც შემდგომ დავიწყებას მიეცა, სანამ ის კვლავ გამოჩნდა, როგორც წვეულების წამალი 1990-იან წლებში. 1999 წელს პროფესორმა და ფსიქოდელიურმა მეცნიერმა დევიდ ე. ნიკოლსმა სცადა გაეღვიძებინა ინტერესი 4-AcO-DMT-ის მიმართ, წარმოადგინა იგი, როგორც უსაფრთხო და ეკონომიური ალტერნატივა ფსილოციბინისთვის, რადგან მისი სინთეზირება ბევრად უფრო ადვილი და იაფია. 20 წლის შემდეგ და არავის ჯერ არ ჩაუტარებია არც ერთი მნიშვნელოვანი კვლევა 4-AcO-DMT-ის უსაფრთხოებისა და პოტენციური სარგებლობის შესახებ, მიუხედავად მისი მზარდი პოპულარობისა ფსიქოდელიური საშუალებების მომხმარებლებში.
4-AcO-DMT გამოდის ფხვნილის სახით, რომელიც შეიძლება გადაყლაპოთ ან ჩაფხუპნოთ. როგორც ყველა ფსიქოდელიური საშუალების შემთხვევაში, მიკრო დოზები მნიშვნელოვანია ეფექტისა და გამოცდილების განსაზღვრაში, რომელიც, გავრცელებული ინფორმაციით, ძალიან ჰგავს სოკოს ან DMT-ს.
